وداع

تمام ماهها اگر به ذکرتو متبرک باشد زیباست اما؛

 چه می شود که بعضی آدمها عین لباس سال نو.

 ماه رمضان که می گذرد یادشان می رود

 سحر ها و افطارها و ...

بعد سی روز و شب طلایی حالا ماه زیبای ضیافت الهی دارد

 مقابل در خانه دلهامان وداع می کند ...

دلمان تنگ می شود نرفته تمام روزها و شبهایت را ...

ولی کاش تمام روزها و شب هایمان را زیبا کنیم تا 

همیشه دعوت مهمانی های با شکوه شویم ...

روزهای بی تو ...

روزهای تلخ بی پدری 

دلهای شکسته شیعه رسید

 ما داغدار بهترین سایه عنایت الهی ،

 که مهربانتراز همه به خودشان . چگونه تاب خواهیم آورد؟ 

آقا دلم برایت نرفته تنگ است...

چقدر لحظات سختی است دلم گرفته است برای شنیدن

 صدای پایت که خسته و گمنام در خانه هایی که شاید دلشان با تو هم نبود نان می بردی ..

 آقای من دستانم را رها نکن ...

ماه زیبا

ماهی را گذاشته ای تا اگرنگاههای همیشه ات را نمی بینیم 

این روز های زیبا نگاه کردنت را شاید متوجه شویم و 

غفلت را برای شده چند روزی از خود دور کنیم 

و به برکت آن تمام روز هایمان آنگونه شود که پسند اهلبیت علیهم السلام باشد.